Natuurjournaal: slaapkamergeluk bloeit, koekoek verlaat het land

Slaapkamergeluk is een plant die op vochtige, schaduwrijke en stenige plaatsen groeit. Straten en hofjes in steden zijn dus een perfecte locatie voor deze soort. Hij komt oorspronkelijk uit het Middellandse zeegebied, maar is in Nederland ingeburgerd. Als de plant eenmaal groeit, blijft hij makkelijk groeien. Daarom wordt hij soms ook wel als onkruid gezien.

Slaapkamergeluk is ook populair als kamerplant. Daar dankt de plant zijn naam dan ook aan. Niet omdat hij geluk brengt in de slaapkamer, maar dat is wel de plaats in huis waar hij het best groeit. Slaapkamers zijn vaak koeler dan de rest van het huis, en daar houdt slaapkamergeluk wel van. De Engelse naam is misschien nog wel bijzonderder: daar wordt de plant mind-your-own-business (bemoei je met je eigen zaken) genoemd, Waar die naam vandaan komt, is onbekend. Het is in elk geval leuk om je de komende tijd met slaapkamergeluk te bemoeien, want de soort staat in bloei. Je kunt hele kleine bloemetjes zien tussen de ronde blaadjes. Met name in steden in het westen van Nederland doet de plant het goed, dus kijk eens of je slaapkamergeluk kunt zien bloeien.

Koekoek

Foto: Rik Kruit, Saxifraga

De koekoek

‘Koe-koek! Koe-koek!’ Als je deze kenmerkende roep hoort, kan het niet missen: er is een koekoek in de buurt. De komende tijd wordt de kans dat je dit geluid hoort steeds kleiner. De volwassen koekoeken trekken namelijk nu al naar Afrika om te overwinteren. Aan broedzorg hoeven de ouders niet te doen, dat laten ze graag over aan de witte en gele kwikstaarten, kleine karekieten en heggenmussen waarin ze hun koekoeksei gelegd hebben. De Nederlandse koekoeken zijn niet in één keer weg. Jonge koekoeken vertrekken pas in september, als ze groot en sterk genoeg zijn om de lange overtocht te kunnen maken.

Wil je meer weten over de natuur in jouw omgeving kijk dan op NatureToday.nl of download Nature Today in de appstores van Apple en Google Play

Nature Today Logo

Tekst: Marjolein Mooij, NatureToday.nl Foto’s: Ed Stikvoort, Saxifraga