Negen onbekende Griekse eilanden

De meest betoverende en surrealistische Griekse eilanden liggen meestal het verst weg en vereisen, zoals alles wat de moeite waard is, de meeste inspanning. Zelfs een tochtje met de veerboot vanaf de eilanden met luchthavens zorgt ervoor dat de vrijgezellenfeesten, de met influencers overspoelde stranden en de toeristen die uit de cruiseschepen stromen, er niet meer zijn.

De extra etappe (of twee) leidt naar slaperige suikerklontjesdorpjes, kliffen en baaien waarvan de zachte, zanderige onderbuiken worden blootgelegd door het heldere water en dat scherpe Griekse zonlicht. Dit zijn de onbekende Griekse eilanden die je moet bezoeken (voordat de massa ze ontdekt).

Folegandros

Dit ruim 19 km lange Cycladische stukje lieflijkheid is lastig te bereiken met veerboten vanuit Santorini. Maar als je er eenmaal bent en helemaal opgaat in het zuivere flikkerende licht en de stille schoonheid van Folegandros, draait het allemaal om de stranden (Fira, Agios Georgios, Kartego), de diverse taverna's die grillen wat de boot net heeft binnengebracht en het dobberen door de Cycladische steden en dorpen (Chora, Kastro, Ano Meria).

Agios Prokopios op Naxos. Foto: Adobe Stock / Steve McHale

Naxos

Naxos, de ultieme uitvalsbasis voor eilandhoppen, is het grootste eiland van de Cycladen en is relatief onaangetast door het toerisme, ondanks de fantastische stranden, de bergdorpjes in tijdcapsules en de nabijheid van het feesteiland Mykonos. Van alle stranden wordt Agios Prokopios door de meeste goede beoordelaars beschouwd als de mooiste, Grotta beach is waar snorkelaars naartoe gaan om de onderwaterruïnes van een oude stad te verkennen en Pyrgaki is een wilde, parasol- en strandbar-vrije strook zand.

De mix van Venetiaanse en Cycladische architectuur geeft Naxos ook een streepje voor op de omringende eilanden - je kunt dagen doorbrengen met het verkennen van de Venetiaanse herenhuizen in de hoofdstad, 13e-eeuwse forten op heuveltoppen en een van de oudste tempels in Griekenland. Het eiland is niet zo afhankelijk van toerisme als andere eilanden, wat betekent dat er geen massale uittocht is buiten het seizoen, waardoor het het hele jaar door leuk is om te bezoeken.

Syros

Het kleine en slaperige Syros is de commerciële en politieke hoofdstad van de Cycladen, waar zandstranden van zakformaat en een gemoedelijke houding samengaan met de neoklassieke palen en het rijke handelserfgoed van de hoofdplaats. In de zomer hangen wilde venkel en salie aan de hete lucht en spoelen Atheners verse vis en kipsouvlaki met tsipouro in taverna's die over het strand hangen.

Dagen kun je doorbrengen terwijl je je wentelt in het heldere water van het strand van Galissas of een boek leest op de achtergrond van het geklingel van geitenbellen, voordat je het linnen aantrekt voor een soirée in het indrukwekkende Apollo Theater in Ermoupoli, of een diepe duik neemt in de vele restaurants van Syros.

Monastery of Hozoviotissa in Amorgos. Foto: Adobe Stock / Greekphoto

Amorgos

Duikers zijn in de hemel op Amorgos, met zijn onderwatergrotten vol zeeleven en scheepswrakken, zoals het vrachtschip Marina 3 vlak bij het nabijgelegen Skinopi. Aan land kun je de met windmolens bezaaide straten van Chora verkennen via het Fotodotis wandelpad of een kronkelig pad en 300 treden beklimmen naar het klooster van Hozoviotissa dat dateert uit 1017 en is uitgehouwen in een steile klif met uitzicht op zee.

Voor die witgekalkte achtergrond van Clycadische mijmering met locals die in rookwolken aan sterke Griekse koffie nippen, ga je naar Tholaria en schuif je aan in een blauwe stoel bij het familiebedrijf Santouraki voor zelfgemaakte klassiekers en hun eigen Griekse kazen.

Milos

Hoewel het steeds bekender wordt, behoudt Milos nog steeds een mysterieuze maanachtige sfeer, met zijn lichtgevende melkachtige rotsen die in azuurblauw water duiken en zijn overvloed aan kleine kerkjes. Bezoekers kunnen kiezen uit zo'n 70 etherische stranden (ga bijvoorbeeld naar Sarakiniko en Kleftiko).

Degenen die zich aangetrokken voelen tot het maanachtige eiland zullen een nieuwe scène zien opduiken, een die veel eerbied heeft voor het landschap en de tradities van Milos, met aardse hotels, restaurants die een creatieve draai geven aan traditionele Griekse gerechten en bars die de stille charme van dit betoverende eiland uitstralen. De veerboot vanuit Athene neemt minder dan vijf uur in beslag en het eiland is prachtig te combineren met Folegandros, Sifnos of Kimolos.

Strand op Kimolos eiland. Foto: Adobe Stock / Haris Andronos

Kimolos

Kimolos ligt net naast het maanlandschap van Milos en is een klein stukje Cycladisch paradijs dat populair is bij zeilers en mensen die op zoek zijn naar een ongewone eilandzomer. Als ze aanmeren in Poliegos, komen de zeilers vaak voor de taverna en de warme Griekse gastvrijheid - verwacht een zeevruchtenfestijn afgerond met sterke koffie en chocoladetaart in het geïmproviseerde Postali naast de haven.

In Kimolos draait alles om de stranden. Aliki, Kalamitsi en Bonatsa behoren tot de mooiste stranden, met wit zand dat afloopt in helder, turquoise water en waarachter meestal rustieke taverna's liggen.

Leros

Leros, een van de minder bekende Dodekanesos-eilanden, is weelderig en heuvelachtig, en het mozaïek van architectuur, eten en cultuur is bijzonder intrigerend voor bezoekers. Op het eiland wemelt het van de kerken, sommige uitgebeiteld in de klifranden, andere op hun eigen eilandjes, en alle culturele plekken kunnen gemakkelijk worden gecombineerd met een uitstapje naar een nabijgelegen strand, zoals het Dioliskaria-strand (afgelegen en bereikbaar via een lang pad).

Het Violiskaria-strand wordt ondersteund door een aantal taverna's die de vangst van de vissers grillen, terwijl het noordelijke uiteinde van Alinda bij de baai van Dio Liskaria minder druk is en ideaal om in te zwemmen.

Oude tempel van Aphaia op Aegina. Foto: Adobe Stock / Sergii Figurnyi

Aegina

Het mag dan dicht bij Athene liggen, maar Aegina draait op eilandtijd en op het ritme van verweerde vissersboten die met de stroom meedrijven in de haven. De hoofdplaats van het eiland was ooit de hoofdstad van Griekenland, en overblijfselen van dit grandioze tijdperk zijn fascinerend om te bekijken, samen met de oude tempel van Aphaia (geniet van het uitzicht vanaf de heuveltop).

Een reis naar Aegina zou niet compleet zijn zonder een wandeling door het verlaten dorp Paleochora, of een uitstapje naar het dorp Perdika voor de visgerechten die over het water kiepen en de zanderige baaien.

Alonnisos

Alonnisos, een echt Mamma Mia-territorium, is een van die Griekse eilanden waar groepen over fluisteren en die dezelfde taal spreken van 's ochtends opstaan met het gerinkel van klokken in de verte, rustige middagen langs lege stranden aan de oostkust en taverna-avonden die niet meer vragen dan een linnen overhemd en een goed gesprek. De stranden hier zijn verrukkelijk.

Agios Dimitrios overspant beide zijden van een puntige landtong met een weelderig groen binnenland en gladde witte kiezels die in zee duiken. Glifa staat bekend om zijn blauwe water, terwijl Kokkinokastro zijn naam ontleent aan de roodgekleurde kliffen die het strand in tweeën delen en het is ook een uitstekende plek om te snorkelen. Alonnisos wordt omringd door een groot nationaal zeepark, met zeldzame zeevogels, zeedieren en zoogdieren zoals de mediterrane monniksrob.

Bron: ES Travel